يکشنبه ۳۰ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ شعر های من شاعر مجید بهلول (میثم)
|
|
|
|
بخوان‌بلبل‌که‌دل‌سامان‌گرفته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقان‌را‌عشقبازی‌مَرد‌میدان‌می‌کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یار‌ما‌جان‌سر‌ناموس‌حَرَم‌دادو‌برفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تیره‌کردن کرکسان این‌آسمان صاف‌را
خونجگر کردن اینان پیر با انصاف را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از عاشق انتظار تو خواب راگرفت
دین را بهانه کرد و شراب را گرفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تردید‌ندارم‌که‌‌جهان‌میمیرد
این‌جسم‌که‌دل‌بسته‌به‌جان‌میمیرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برخیز‌زجا‌که‌وقت‌پیمان‌شده‌است
دوران‌قیان‌از‌خراسان‌شده‌است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نور جان و دلم از سوی‌تو‌آید ای‌یار
بر مشامم همه دم بوی‌توآید‌ای‌یار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم‌به‌یکی‌که‌دل‌خوش‌اندیش‌نبود
آنجا که پرید جای درویش نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا به یار غریبان رضا سری بزنیم
ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه گمراهان برو گر ضد دینی ای رفیق
ترک میدان کن اگر‌از مشرکینی ای‌رفیق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوست‌دارم‌پر‌بگیرم‌پر‌پزنم
به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شمع‌راگفتم مسوزان‌یارخود ای نارفیق
گفت باپروانه‌گو پروا کند از این ،طریق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عیسی و صحابه می‌گذ شتند ز بَری
دید ند سگی مُرده کنار گذ ری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون‌فرصتی‌بیابم‌بیرون‌شوم‌دوباره
درماجرای‌لیلی‌مجنون‌شوم‌دوباره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیو از خانه برون کن که‌ملک‌می‌آید
یار یکدانه این چرخ و فلک می‌آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردم بسیار‌ست ویکی یار‌ندارم
در خانه دل محرم اسرار ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای‌یار‌نظر‌کن‌‌که غم‌دل‌دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش‌دیدم جبهه‌رااز حمله برکفارمَست
خِیل‌ِگُردان‌مَست‌بودن‌آن جلوسردارمَست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نور‌از‌فاز‌ونولست‌‌تکیه‌به‌‌یک‌فاز‌مکن
جای‌‌‌‌دیوانه قفس‌باد درش باز‌مکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای‌دل‌کمی‌صبوری‌کن‌ره‌جدا‌مگردان
اَفسار‌من‌رها‌کن یا‌ره دو‌تا مگردان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بلبل عاشق و دلداده گرفتار مکن
شا‌پرش گر‌بِکَنی‌کَنده ا ز آن‌یار مکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گل سرخ بهاران است مادر
بتنها یی گلستان است مادر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می‌خواهم‌ازحالا دلا فریاد شادی در‌کنم
لب را به آب ساغر آن یار باقی تر‌کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در‌بهاران‌که‌ابر‌می‌بارید
باغبان‌از‌جناب‌آب‌شنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم‌گرفته‌ای‌خدا‌زحالم
بار‌گُنه‌شکسته‌هر‌دوبالم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرغ‌بهشتم‌که‌چنین‌مست‌خدا می‌روم
زاده‌عشقم‌که‌‌به‌این‌حال وهوا می‌روم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسویت آمدم جانان که‌بینم شور‌جنت‌را
زدوران سیه رَستم که یابم نور‌جنت‌را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون‌جوان‌گشتم‌ودل‌شورو‌شری‌پیدا‌کرد
با سه تصمیم به رویم در‌محنت واکرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای‌توکه روی خوشت پخته دل کال‌من
آن‌رخ پر باده‌ات برده زمن حال من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سینه‌ودل‌مثل‌نانست‌و تنور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خاکسترش به باد رفت ،جهانش خراب شد
بیچاره آن تن چون سَرو ناز، خاک وآب شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بردست‌نبی عصای‌اعجاز بتول‌است
براهل‌یقین دو‌بال‌پرواز بتول‌است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز شور کربلای پربلا دارد دلم
حال جابر آن رفیق بی‌ریا دارد دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمان‌گم‌بود‌عالم‌بی‌صدابود
صدا‌گر‌بود.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای‌زن‌نما‌د‌‌فضل‌زنانست حجاب‌تو
آرام‌جسم‌و‌روح‌وروانست‌حجاب‌تو
دراین‌زمانه‌تاریک‌‌و‌سردوپُر‌ریا
ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او‌مگر‌انگشترست‌هی‌توی‌و‌هی‌در‌می‌کنی
گه لبش‌میبوسی‌و‌گه‌چنبرش‌تر‌می‌کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمد‌سحر‌از‌سوی‌چمن‌نوحه‌سرایی
زان‌بلبل‌آشفته‌که‌ای‌یار‌کجایی
|
|
|
|
|
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
نرگس زند (آرامش)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ودرودمجدد برشما استاد عزیز
سید هادی محمدی
وحید سلیمی بنی
رسول دبیر (نافذ) 
محمدرضا آزادبخت 
محمد ساکی 
فریبرز رامیار 
یاسر کریمی 
